Anasayfa
Arama
Latest images
Kayıt Ol
Giriş yap
Vahyin dilinin Arapça olmasının amaç değil bir araç olduğunu yukarıda gördük. Öyleyse vahyin gönderilmesindeki asıl amaç nedir? Bilindiği gibi, vahyin asıl hedefi insandır. Vahyin amacı; sağlıklı bir dünya görüşüne sahip olan fertlerden oluşan, Allah’ın razı olabileceği sağlıklı bir toplum meydana getirmektir. Kısaca vahyin amacı; insanların Dünyada ve Ahirette mutlu olmalarını sağlamaya çalışmaktır.
Ancak tarihi süreç içerisinde Müslümanlar, bu amaçları dikkate almayan bazı alimlerce ortaya çıkartılan kültür İslam’ının hükümlerine uymaktan dolayı dünyada mutluluğa kavuşamamışlardır. Bilindiği gibi, vahyin sınırları içinde hareket edildiği ve vahyin gönderilme amacına ters düşmediği müddetçe insan kendisi için kolay ve yararlı olanı yapabilir. Bunda dinen hiçbir bir sakınca yoktur. Ama yüzyıllarca bazı İslam alimleri bu gerçeği dikkate almadığından vahy asıl amacından saptırılmıştır. Bu İslam alimleri “…Allah sizin için kolaylık ister zorluk istemez….” ve “Allah kimseye gücünün üstünde bir şey teklif etmez….” ayetlerine rağmen, Kur’an ve Kur’an’a dayalı sahih sünnet kaynaklı olmayan birçok yeni haramlar ihdas etmişlerdir. Tarihi süreç içerisinde insanların dünyada mutlu olmalarını sağlamak için gönderilen İslam dini, bu tip alimler yüzünden, onların mutsuzluğuna vesile hale getirilmiştir. Bu sürecin sonunda; Allah’ın kitabında yasaklamadığı birçok söz ve amel, içtihad ve fetvalarla haramlara dönüştürülmüştür. Mezheplerin harama götürecek yolu kapama maksadıyla ortaya koydukları “Seddi Zerai kaidesi” zaman içerisinde mübahların haramlara dönüştürülmesini sağlayan bir “yasak üretim makinesi” haline dönüşmüştür. Mezhepler arasında farklı bir şekilde değerlendirilen bu kaide sonucu; bazı Müslümanlar için mübah olan birtakım şeyler, başka Müslümanlara haram yapılmıştır. Buradaki haram içtihadi haram olduğundan tartışılabilir, ancak mezheplerini körü körüne taklit etmekten haz duyan mukallitler bu gerçeği anlamadıkları için yorumlarla getirilen içtihadi haramları yapmamak için gayret sarf ederken, Allah’ın yasakladığı nassla sabit olan mutlak haramları gözünü kırpmadan yapmaktadırlar.
Çözüm nedir? Çözüm; Allah adına her şeyi yasaklama hakları olduğu zannedilen insanların böyle bir hakkı olmadığını ve dinde yasak olduğu zannedilen birçok şeyin aslında yasak olmadığını kitlelere net bir şekilde duyurmaya çalışmaktır. Konunun uzmanları tarafından oluşturulacak kurullarda insanların yasakladığı şeylerin gerçekten yasak olup olmadığı tartışılmalıdır. Konunun uzmanı olan alimler, tartışmaların sonucunu; siyasi yöneticilerin, gelenekçi alimlerin ve bilgisiz kamuoyunun tepkilerini gözetmeksizin ortaya koymalı ki, Müslüman halk bu konularda aydınlansın. Aydınlansın ki; vahyin amacına tamamen ters düşen hal ve hareketlerini düzeltsin. Ve vahye göre serbest, insanlara göre yasak olan davranışları üretenlerin veya daha önce üretilenleri koruyanların tuzaklarına düşmesin.
Ancak tarihi süreç içerisinde Müslümanlar, bu amaçları dikkate almayan bazı alimlerce ortaya çıkartılan kültür İslam’ının hükümlerine uymaktan dolayı dünyada mutluluğa kavuşamamışlardır. Bilindiği gibi, vahyin sınırları içinde hareket edildiği ve vahyin gönderilme amacına ters düşmediği müddetçe insan kendisi için kolay ve yararlı olanı yapabilir. Bunda dinen hiçbir bir sakınca yoktur. Ama yüzyıllarca bazı İslam alimleri bu gerçeği dikkate almadığından vahy asıl amacından saptırılmıştır. Bu İslam alimleri “…Allah sizin için kolaylık ister zorluk istemez….” ve “Allah kimseye gücünün üstünde bir şey teklif etmez….” ayetlerine rağmen, Kur’an ve Kur’an’a dayalı sahih sünnet kaynaklı olmayan birçok yeni haramlar ihdas etmişlerdir. Tarihi süreç içerisinde insanların dünyada mutlu olmalarını sağlamak için gönderilen İslam dini, bu tip alimler yüzünden, onların mutsuzluğuna vesile hale getirilmiştir. Bu sürecin sonunda; Allah’ın kitabında yasaklamadığı birçok söz ve amel, içtihad ve fetvalarla haramlara dönüştürülmüştür. Mezheplerin harama götürecek yolu kapama maksadıyla ortaya koydukları “Seddi Zerai kaidesi” zaman içerisinde mübahların haramlara dönüştürülmesini sağlayan bir “yasak üretim makinesi” haline dönüşmüştür. Mezhepler arasında farklı bir şekilde değerlendirilen bu kaide sonucu; bazı Müslümanlar için mübah olan birtakım şeyler, başka Müslümanlara haram yapılmıştır. Buradaki haram içtihadi haram olduğundan tartışılabilir, ancak mezheplerini körü körüne taklit etmekten haz duyan mukallitler bu gerçeği anlamadıkları için yorumlarla getirilen içtihadi haramları yapmamak için gayret sarf ederken, Allah’ın yasakladığı nassla sabit olan mutlak haramları gözünü kırpmadan yapmaktadırlar.
Çözüm nedir? Çözüm; Allah adına her şeyi yasaklama hakları olduğu zannedilen insanların böyle bir hakkı olmadığını ve dinde yasak olduğu zannedilen birçok şeyin aslında yasak olmadığını kitlelere net bir şekilde duyurmaya çalışmaktır. Konunun uzmanları tarafından oluşturulacak kurullarda insanların yasakladığı şeylerin gerçekten yasak olup olmadığı tartışılmalıdır. Konunun uzmanı olan alimler, tartışmaların sonucunu; siyasi yöneticilerin, gelenekçi alimlerin ve bilgisiz kamuoyunun tepkilerini gözetmeksizin ortaya koymalı ki, Müslüman halk bu konularda aydınlansın. Aydınlansın ki; vahyin amacına tamamen ters düşen hal ve hareketlerini düzeltsin. Ve vahye göre serbest, insanlara göre yasak olan davranışları üretenlerin veya daha önce üretilenleri koruyanların tuzaklarına düşmesin.
